گفتگوی ملی فلسطین بسترهاو چشم اندازها(میزگرد)

زارعی: اسراییل در ابعاد مختلف ضعیف شده است*

اسرائیلی ها در شرایط فعلی در بدترین زمان در طول 6 دهه گذشته قرار دارند. از ابعاد مختلف  بسیار ضعیف شدند به شکلی که از هر نوع تصمیم گیری چه راجع به جنگ و چه راجع به صلح عاجز هستند یعنی اساسا در اسراییل نه اراده جنگ وجود دارد و نه صلح . اراده جنگ وجود ندارد چون اسرائیلی ها طی دهه گذشته تجربه بسیار تلخی از جنگ هایی که به را ه انداختند دارند . اخرین جنگی که انها راه انداختند جنگ 33 روزه بود که در لبنان اتفاق افتاد و پیش از ان هم جنگ 1982 بود که باز هم بر علیه لبنان اجرا شد. در فاصله دوجنگ سال 82 تا سال 2006 توان اسرائیلی ها با سرعت تحلیل رفت. شاید جنگ 33 روزه محکی بود که میزان این فرسودگی را نشان دهد. وقتی جنگ 33 روزه اتفاق افتاد و اسرائیلی ها ناچار شدند شکست را بپذیرند و به تبعات ان هم تا حدود زیادی تن دهند مشخص شد که این رژیم ، آن رژیم سابق نیست . رژیم سال 1973 میلادی سالی که جنگی درگرفت  که در زمان (انور)سادات(رییس جمهورمصر) انجام شد در منطقه کانال سوئز. آن جنگ با شرایط آن زمان اسراییل  در قیاس با این رژیم در شرایط کنونی بسیار متفاوت و به شدت تحلیل رفته است . بنابر این این شرایط  نیاز به یک بازسازی اساسی دراز مدت دارد . بنابراین به هیچ وجه اسرائیلی ها یارای پیگیری سناریوی جنگ را ندارند . اما چرا توانایی پیگیری پروژه صلح را ندارند؟ به این دلیل که اتفاقا کسی صلح را می تواند انجام دهد که قدرتمند باشد. یک انسان ضعیف هیچگاه نمی تواند اراده ای برای صلح داشته باشد . و یک رژیم ضعیف هیچگاه نمی تواند سر میز صلح بنشیند و پیروز از سر میز بلند شود . بر همین اساس نه تنها در اسرائیل رغبتی برای صلح نیست بلکه اسرائیلی ها از صلح  الان بسیار وحشت دارند . آنچه که اسرائیلی ها را به شدت نگران کرده این است که امریکائی ها بعد از اناپولیس فشارهای زیادی به اسراییل وارد کرده اند. الان هم خانم رایس در سفر به سرزمینهای اشغال این فشارها را دنبال می کند. خصوصا  روی مسائل مختلفی از جمله مسئله شهرک سازی رایس تاکید داشت . اینها نشان داد که اسرائیلی ها در موقعیت ضعیفی قرار گرفته اند در حالی که امریکائی ها به شدت روی پروژه صلح در حال حاضر کار می کنند . البته پروژه صلحی که حتما به نفع فلسطینی ها نیست و حتما برای نجات رژیم صهیونیستی طراحی و دنبال می شود. اما در عین حال ولو اینکه اسرائیلی ها در روند صلح ناچار باشند درصدی امتیاز دهند به دلیل ضعفی که دچار ان شده اند می ترسند این امتیازات اختلافات درونی انها  را افزایش دهد. مخصوصا تند روهای صهیونیستی را که به صورت انبوه در کنیست اسرائیل وجود دارند در مقابل دولت رژیم صهیونیستی قرار دهد و دولت را دچار یک فروپاشی کند که نشانه این فروپاشی هم از سالها گذشته اغاز شده است. بنا براین یک مشکلی که الان رژیم صهیونیستی دارد این است که اساسا نه یارای جنگ دارد و نه توان صلح. وضعش با وضع 1991 مادرید و 1993 اسلو بسیار متفاوت است. همین موضوع سبب شده که اسرائیلی ها دچار یک تزلزل جدی در سیاست هاشان شوند یک گام به جلو می روند و یک گام به عقب باز می گردند . روزی دم ازجنگ می زنند و روزی دم از صلح . بحث حمله به ایران را راه می اندازند و بلافاصله به شدت ان را پس می گیرند . اینها همه نشان می دهد که اسرائیل از  یک عدم توازن در درون رنج می برند و در یک وضعیت روانی بسیار بد قرار گرفته اند.

چرا فلسطینی ها نیازمند گفتگوی ملی هستند؟

صلح در درون سرزمین فلسطین یکی از نیازهای مبرم فلسطینی ها است.  هرکسی هم که این را مطرح کند یک نیاز است برای فلسطینیها . فلسطینیها که به شدت از طرف دشمنشان تحت فشار هستند حتما باید انرژی خود را برای حیات و موفقیت متمرکز و متراکم کنند. و لذا باید این درخواست اقای ابومازن را به فال نیک گرفت. ابومازن پیش از این مخصوصا بعد از تحولات غزه و رفتن نیروهای فتح از غزه بارها دعوت حماس را در بحث گفتگو رد کرد  و حتی وقتی اینها در مصر شرکت کردند ابو مازن خیلی روی خوش به مسئله گفتگوی ملی نشان نداد الان که اینها گفتگو را مطرح می کنند به هر دلیلی که صورت گرفته باشد، مثبت باشد یامنفی ارائه طرح پیشنهاد اساسا مثبت است. جمهوری اسلامی ایران هم همیشه نگران اختلافات فلسطینی ها بوده و همواره این گونه گفتگوها را در بین فلسطینی ها تشویق کرده است. این ایران بودکه فلسطینی ها را در مکه جمع کرد و در واقع در انجا برای تشکیل دولت وحدت ملی فتح و حماس  را کنار هم نشاند که البته این اقدام با موفقیت توام نشد بعدها هم ایران مسئله گفتگوی ملی فلسطینی ها را تشویق کرده است و این مسئله ای است که باید به آن پرداخته شود ، چرا فلسطینی ها نیازمند به گفتگوی ملی هستند ؟ به دو دلیل که یک دلیل در بالا اشاره شد . دلیل دوم اینکه در شرایط فعلی برای اینکه فلسطینی ها به احقاق حقوق خود دست پیدا کنند یک گشایش پیدا شده است. الان بهترین فرصت است که فلسطینی ها نیروهای خودشان را متمرکز کنند. با نگاه به موفقیتهای گذشته خودشان و با نگاه به ضعف و فروپاشی رژیم صهیونیستی گام هایی به سمت اهداف خود بردارند که این گفتگوهای ملی می تواند کمک کند به این مسئله و انها را به یک سمت مشترکی سوق دهد البته اگر چنانچه فلسطینی ها چه ابومازن و چه هنیه و دولت حماس عقب نشینی در خواسته های خودشان نکنند گفتگوهای ملی به نتیجه نمی رسد . یعنی هم حماس بایستی یک عقب نشینی در خواسته هایش ایجاد کند و هم ابومازن . به این معنی که از چشم پوشی اینها از بعضی خواسته ها می توان به  یک نقطه مشترکی رسید. سال اینده که انتخابات تشکیلات خودگردان است اگر فلسطینی ها با هم باشند می توانند انتخابات باشکوهی که وحدت ملی شان را تقویت کند شکل دهند و نتایج خوبی از همین مسئله حاصل کنند . بنابر این هم باید خوشبین بود به اینها و هم باید مترصد  روندهای واگرایی بود که در گذشته بین فلسطینیها وجود داشته است.

ادامه دارد..

*این متن توسط دکتر سعدالله زارعی کارشناس ارشد مسایل استراتژیک در میزگرد سیاسی "بررسی گفتگوی ملی فلسطین ؛بسترها و چشم اندازها" در خبرگزاری قدس ایراد شده است.