جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳ 
qodsna.ir qodsna.ir

جدال نور و ظلمت در غزه -گزارش اجتماعی قدسنا

 غزه پیش از انفجار .. بی سوخت و بی برق و بی غذا !!

خبرنگار خبرگزاری قدس (قدسنا) به دور از اخبار سیاسی که هر روز از غزه بر روی تلکس های خبری قر ار می گیرد در اقدامی جالب با حضور در نقاط مختلف این شهر محاصره شده به تماشای برخی مناظر زندگی اهل غزه نشسته  و با مهارتی ویژه وضع زندگی مردمان این شهر را در قالب قصه های میدانی دور از هیا هوهای سیاسی و تبلیغی به تصویر کشیده است. خواندن این داستانها بی شک تصویری شفاف و واقعی از وضعیت 5/1 میلیون انسان محاصره شده را پیش روی مخاطبان قرار خواهد داد:

با سه کودک خود بر در خانه نشسته بود و با چشمانی حیران به اتومبیل کرایه ای که از جلوی خانه می گذشت نگاه می کرد و سعی کرد اشاره کند تا این تاکسی بایستد ولی بی فایده بود. بسیار منتظر ماند ولی هیچ ماشینی از منطقه نمی گذشت .پشت به کودکانش کرد تا چهره در هم شکسته اش را نبینند .به آنها گفت به خانه برگردند و دیدار از پدربزرگ را که در آنسوی شهر غزه زندگی می کرد ،  فراموش کنند .
اشکهایی که از چشمها جاری می شد و آرزوهایی که بر لب و دهانهای کودکان می گذشت و انتظاری بیشتر که پدر در برابر آن چاره ای نداشت جز این که بگوید شاید اوضاع عوض شود و ما بتوانیم به دیدار پدربزرگ برویم ولی گویا بی فایده بود ...
گوشه ای از زبانحال حال یک خانواده فلسطینی ساکن غزه که با بحران سوخت و نبود برق و آب مواجه شده اند و بنزین و سوختی هم یافت نمی شود که بتوانند خودرویی سوار شده و به کارهای روزمره برسند و زندگی عادی خود را پیش گیرند و یا از پدر بزرگ پیر و زمین گیر خود که مدتی است در اثر کمبود غذا بشدت ناتوان و بیمار شده است دیدار کنند و به داد او برسند .
پدر این خانواده می گوید : چند روز پیش پدر بزرگ بچه هایم پس از بیماری سختی که بدن او را کاملا تحلیل برد از بیمارستان به خانه بازگشت و امروز فرزندانم با شور و اشتیاق از من خواستند تا آنها را به دیدار پدر جان مهربانشان ببرم ولی با آنکه آنها تکالیف مدرسه شان را به سرعت و اشتیاق هر چه تمام تر انجام دادند و با چیدن شاخه گلهایی از حیاط خانه برای پدربزرگ و نوشتن نامه ای برای او آماده رفتن شدند متاسفانه سرانجام موفق به دیدار وی نشده و غمگین و افسرده به خانه بازگشتند و هر کدام آرام و تنها گوشه ای نشستند .
مسافت بین خانه ما و پدربزرگ هم زیاد است و اگر من و مادر بچه ها هم بتوانیم 15 کیلومتر پیاده راه برویم و برگردیم، بچه ها قادر به آن نخواهند بود .مادر بچه ها هر روز صبح این مسیر را پیاده طی می کند تا به مراقبت از پدرش بپردازد و عصر نیز یا پیاده باز می گردد یا با ماشین برادرش که آنرا گازسوز کرده باز می گردد .

بیماران در انتظار اتوبوس
در اطراف خیابان بیمارستان شفای شهر غزه بیماران بسیاری را می بینید که از شدت دردهایشان روی زمین نشسته و صف کشیده اند .یکی از آنها به نام محمد که پایش در اثر تصادف شکسته بود می گوید : با پای شکسته بروی یک گاری "کارو" از محله شجاعیه تا اینجا آمده ام و اکنون که درد بیشتری احساس می کنم هیچ راهی برای بازگشت به خانه نمی بینم و از شدت درد زبانش بند می آید .پدرش او را بلند می کند و برادرش یک صندلی از مغازه مجاور می آورد و مادرش با حسرت می گوید :بیش از 1 ساعت است که بیهوده منتظر تاکسی ایستاده ایم و هزینه 10 شیکل کرایه خودروی کرایه ای  را هم نداریم تا با بچه ها به خانه مان در محله شجاعیه برویم . من تنها با 6 شیکلی که در کیفم دارم برای درمان پسرم آمده ام و امیدوارم که یک تاکسی یا حداقل یک گاری کارو پیدا شود پیش از آنکه حرارت خورشید داغ خون را در رگهای پسرم به جوش آورد و دچار التهاب درونی شود بتوانیم به خانه برسیم .
در منظره ای دردناک تر در همان نزدیکی درست در مقابل محمد کودکی 5 ساله که پدرش پس از سقوط وی از طبقه اول ساختمان و بیهوشی کامل، وی را دوان دوان به بیمارستان آورده بود، بدلیل طول مدت رساندن وی به بیمارستان غرق خون شده و مقدار زیادی از خون خود را از دست داده بود .پدرش می گوید :با اورژانس برای خبر کردن آمبولانس تماس گرفتم ولی آنها با خشونت گفتند که سوخت ماشینها تمام شده است .به خیابان نگاهی انداختم تا شاید ماشینی ببینم .بیفایده بود کودکم را بروی دست گرفته و تا اینجا دویدم .با آنکه راه خیلی هم طولانی نبود ولی بدلیل خونی که از بچه می رفت و هراس من از این که او را از دست بدهم این راه به نظرم صدها کیلومتر بود .اکنون بعد از کمتر از 1ساعت توانستم او را به اتاق عمل برسانم وامیدوارم که این تنها امید زندگی را از دست ندهم .

رفت و آمد به دانشگاه ... پیاده
در برابر در دانشگاه نیز اوضاع چندان فرقی نمی کند .صفهای طولانی از دانشجویان در انتظار خودروهای حمل و نقل شهری هستند و اگر چند تاکسی عبور کند تنها چند تن از آنها می توانند سواره و با تاکسی هایی که با سوخت گاز شهری کار می کنند به خانه برسند و بقیه پیاده به سمت منزل روانه می شوند و گروه گروه و یا تک تک دانشجو و استاد و دانش آموز است که در خیابانها جاری شده اند .
"می " دانشجوی سال آخر فناوری اطلاعات (IT) هر روز از خانه خود در التوام تا دانشگاه اسلامی چندین کیلومتر را پیاده طی می کند و می گوید با طلوع خورشید از خواب بیدار می شوم و با دوستانم از همین منطقه روانه دانشگاه می شوم تا به موقع به کلاس برسیم . فاصله تا دانشگاه حدود 1.5 ساعت است و ما بسیار خسته می شویم ولی این خستگی و درد پا در راه بدست آوردن دانش و صلاحیت برای خدمت به میهن آسان می شود و دانشگاه نیز در برابر مشکل نبود سوخت اندکی کمک کرده و با فرارسیدن زمان امتحانات فرصت بهتری در اختیار ما می گذارد .

نتایج نبود سوخت و گرانی آن
 "مرح " کارمند ساکن خان یونس در جنوب نوار غزه مجبور است هر روز یک تاکسی بگیرد تا محل کارش برسد و راننده در همان آغاز شرط می کند که روی 2 صندلی  که نهایتا گنجایش 3 نفر دارد باید 4 نفر بنشینند و در صندلی جلو نیز 2 نفر می نشینند . وی می گوید :گاهی مسافران زن و مرد بوده و راننده آنقدر صبر می کند که تمام صندلی ها با همان شرایط 4 نفر پر شود و وقتی چنین نشود راننده آنقدر معطل می کند تا بالاخره یک نفر خسته شود و هزینه یک نفری که باید سوار می شده را بپردازد و تنها توجیه این امر گرانی سوخت است . وی تعریف می کند که دیروز من سومین دختر بودم که سوار تاکسی می شد و 4 پسر هم در صندلی پسران و دو پسر هم جلو سوار شده بودند ولی راننده همچنان منتظر دختر چهارم بود و یکی از پسران که عجله داشت خواست کرایه نفر دهم را که اصلا جایی در یک تاکسی ندارد را بدهد که ما تصمیم گرفتیم کرایه را بین خودتقسیم کنیم تا راننده راضی شود .

پیامدهای سنگین تر
بحران اخیر سوخت بر جوانب مختلف زندگی مردم غزه شدیدا سایه انداخته است . شهرداریها وظایف خدمات شهری خود را نمی توانند انجام دهند و پشته هایی از زباله همچنان در خیابانها باقی مانده است و بحرانهای بهداشتی و اجتماعی در پی دارد .دانشگاه ها بدلیل نبود اتوبوس برای انتقال دانشجویان از جنوب و شمال نوار غزه اعلام تعطیلی کلاس ها را داده اند و بیماران نیز بدلیل نبود امکانات درمانی و دارویی در خانه های خود افتاده و منتطر مرگ هستند .خویشاوندان نیز تنها با مکالمه تلفنی بسنده کرده و مدتها نمی توانند یکدیگر را ببینند .
اتاق تجاری استان غزه از زبان دکتر ماهر الطباع درباره پیامدهای بحران سوخت بر زندگی روزمره فلسطینیان گفته است : آنها از ماه جولای گذشته میزان سوخت ورودی به غزه را تا حدود 6% از کل ورودی بنزین و 30 %‌ از کل انواع سوخت پایین آورده اند و زندگی را به حالت فلج شبه کامل در آورده اند و با تقویت قوای اسرائیلی در اطراف غزه باز هم میزان ورودی سوخت و بنزین سولار را حدود 15% کاهش دادند .
وی می گوید که اشغالگران همچنان به کاهش میزان سوخت ورودی ادامه دادند و با حمایت دادگاه عالی اسرایئل در تاریخ 17 فوریه سوخت را کاملا قطع کردند و مردم غزه را در تاریکی فروبردند و این شرایط همچنان ادامه دارد .
اسرائیلی ها مدت یک هفته غزه را در تاریکی و گرما و بیمارستانهای بدون تجهیزات رها کردند و بسیاری مردم جان باختند و کل جمعیت 1.5 میلیون نفری منطقه تنها با 100 هزار لیتر گازوئیل 10هزار لیتر بنزین معمولی تغذیه می شد حال آنکه نیازهای این منطقه چیزی بیش از 10 برابر این مقدار است .

بحرانی وخیم تر
در ماه آوریل جاری اسرائیلی ها به بهانه عملیات شهادت طلبانه، گذرگاه "ناحل عوز" را کاملا بست و غزه بار دیگر بدلیل وارد نشدن سوخت و از کار افتادن نیروگاه تولید برق در تاریکی فرورفت و مردم حتی برای پخت و پز هم سوخت نداشتند و با توقف خودروها این شهر بیشتر به شهر اشباح شبیه شده بود. در خیابانها تنها خودروهایی که با هزینه 400 دلاری به گاز سوز بدل شده بودند قادر به حرکت بودند و بخشهای زراعی و صید و بخصوص تعلیم و بهداشت و خدمات عمومی شهرداریها که وابسته به داشتن سوخت خودروها است بشدت از حرکت ایستاده و مدت چند ماه است که ضعیف انجام شده یا متوقف می باشد .
زمینهای زراعی برای براه انداختن موتورهای چاه آب و نیز قایقهای ماهیگیری برای صید ماهی نیاز به سوخت دارند و در جریان این کاهش ورود سوخت تا حد تنها 40 % از نیاز عمومی و یا کمتر بسیاری از کشاروزان و ماهیگیران که شغل اصلی مردم غزه می باشد، بیکار شده اند  .
نبود سوخت زمینهای زراعی را خشکانده است و همین اندک محصولات نیز با بهای چند برابر فروخته می شود و مردم هیچ یک از نیازهای خود را براحتی برآورده نمی کنند ولی اسرائیلی ها که تمام آبهای منطقه را ربوده و از آن خود کرده اند با این حال دائما داعیه دموکراتیک بودن دارند و جالب این که مردم می دانند که این اقدامات اسرائیل تنها برای بیزار کردن آنها از مقاومت و تفرقه افکنی میان مردم و حماس است که خوشبختانه تمام مردم ما با درایت رفتار کرده و خود و حماس را یکی می دانند و ان شاء الله بر این بحران فائق خواهند آمد .

ترجمه: دکترمصطفی پارسا


| شناسه مطلب: 154179







فیلم

خبرگزاری بین المللی قدس


خبرگزاری بین المللی قدس

2017 Qods News Agency. All Rights Reserved

نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است.