50 سال فعالیت تروریستی موساد در خاورمیانه

در تابستان 1956 لبنان در معرض سلسله عملیات تروریستی قرار گرفت که عاملان آن دانشگاه ها و کلیساها را هدف قرار می دادند.

در همان زمان دولت لبنان نسبت به خطر ایجاد آشوب قومی و طائفه ای هشدار داده بود، «صلاح لبابیدی» رئیس پلیس از کمبود نیرو شکایت کرد و فرماندهی ارتش، یکصد سرباز با لباسهای غیرنظامی در ساحل «اوزاعی» مستقر کرد. پس از گذشت دو هفته ، لبا بیدی از یکی از نیروها تماس تلفنی دریافت کرد که می گفت یک قایق پلاستیکی به استخر شنای «سان سیمون» نزدیک شده و دو مرد از آن پیاده شده و به طرف منطقه «الشیاح» رفته اند، سرباز گفت که با سه نفر دیگر آنها را تعقیب کرده و اکنون منتظر فرمان ورود به منزل است.

لبا بیدی فورا با «کامیل شمعون» رئیس جمهوری وقت لبنان که اهتمام ویژه ای به جزئیات امنیتی داشت، تماس گرفت تا وی را درجریان ماجرا قرار دهد، زمانی که سربازان وارد منزل شدند یک کیف محتوی مواد منفجره همراه با یک نقشه که اماکن مورد هدف را نشان می داد، کشف کردند. در جریان بازجوئی دو مزدور اسرائیلی اعتراف کردند که برای موساد کار می کنند و عناصر لبنانی آنان را در انجام این کار کمک میرسانند.

اوایل هفته گذشته اداره اطلاعات ارتش لبنان افراد باند تروریستی اسرائیل را که شامل «محمود رافع» و یک مزدور دیگر به نام «حسین خطاب» بود، دستگیر کرد؛ البته خطاب توانست به فلسطین اشغالی فرار کند.

رافع در هنگام بازجوئی اعتراف کرد که پنج عملیات ترور انجام داده است که قربانیان آن «علی دیب» و «علی صالح» از اعضای حزبالله و «جهاد» فرزند «احمد جبریل» و برادران «محمود» و «نضال مجذوب» از جنبش جهاد اسلامی بودند.

از این دو واقعه میتوان دریافت که اهداف اسرائیل در لبنان پس از گذشت نیم قرن هنوز تغییر نکرده است، و دلیل آن هم این است که این اهداف، اهداف سیاسی ثابت است که هدف از آن نیز برهم زدن امنیت و ثبات و هدایت کشور به سمت جنگ های قومی و طائفه ای است که در نهایت به ایجاد چنددستگی و تفرقه منجر می شود.

تاریخ نویسان اسرائیلی اعتراف می کنند که مؤسسان «اسرائیل» پیش بینی کرده بودند لبنان به صورت جبهه آرام و مسالمت آمیز در مرزهای شمالی خواهد بود و همین امر باعث شد فرودگاه های جنگی و صنایع تسلیحاتی را در منطقه «الجلیل» علیا احداث کنند، اما زمانی که عکس آن را مشاهده کردند، تصمیم گرفتند با اهداف برنامه ریزی شده، عوامل ایجاد تنش و آشوب را راهی این کشور کنند و برای این منظور به سازمان موساد که در سال 1951 تأسیس شد، متوسل شدند.

صبح نخستین روز از سپتامبر سال 1951 «دیوید بن گورین» نخست وزیر وقت رژیم صهیونیستی، در حضور رهبران ارشد سیاسی و نظامی تأسیس سازمان «موساد» را اعلام کرد. وی در سخنرانی خود گفت: دولت جدید به منظور حمایت از امنیت ملی نیاز به مؤسسه ای مستقل از وزارت خارجه دارد. وی افزود: اسرائیل در آینده با مشکل همسوئی با دشمنان عربی در موضوع رشد انسانی مواجه خواهد شد، بر این اساس، امیدواریم که فعالیت موفق اطلاعاتی جایگزین ارتشی بزرگ شود؛ ارتشی که «دولت نوپا» تاب تحمل دشواریهای اقتصادی آنرا ندارد.

«ایسر هاریل» نخستین فردی بود که حکومت بن گورین وی را به عنوان مدیر سازمان موساد انتخاب کرد، هاریل تا سال 1961 مدیریت این سازمان را بر عهده داشت.

کارشناسان این سازمان از لحاظ دقت و جمعآوری اطلاعات در سطح «سی آی ای» و «کاگب» هستند زیرا آژانس یهودی، یهودیان سراسر جهان چه کارمند پنتاگون و یا پزشک کرملین را چنین آموزش داده بود که به ارسال اطلاعات محرمانه به مرکز آژانس در نیویورک ایمان داشته باشند و از زمانی که موساد تشکیل شد، این وظیفه به موساد محول شد و همین امر باعث شد که بیش از پنج میلیون یهودی برای ارسال رایگان اطلاعات به موساد داوطلب شوند.

به گفته «ملک حسین» پادشاه وقت اردن، پزشک انگلیسی وی که یک فرد یهودی بود تمامی اطلاعات مربوط به بیماری و خلاصه گفته های سیاسی او را به اسرائیل منتقل می کرد.

پس از گذشت تقریبا10 ً سال از زمان تأسیس موساد، اسرائیل 3 سازمان دیگر که رسیدگی به امور امنیتی «دولت» را برعهده داشتند، تأسیس نمود که عبارت بودند از: شاباک، امان، شعبه اطلاعات نظامی.

اصولا این چهار سازمان به ویژه در عملیات علیه فلسطینیان، بایستی با هماهنگی کامل عمل کنند. همانند عملیات «ربیع الصبا» که به فرماندهی «ایهود باراک» انجام شد و طی آن «کمال عدوان» و «ابویوسف النجار» و «کمال ناصر» در بیروت ترور شدند... سازمان موساد و شاباک در اجرای این عملیات با هم همکاری می کردند، همچنانکه ارتش با همکاری موساد عملیات ترور «ابوجهاد» را در تونس انجام دادند.

«گوردون توماس» در کتاب خود «جاسوسان جدعون» چگونگی مشارکت «اسحاق رابین» وزیر جنگ وقت رژیم صهیونیستی در تاریخ 16 آوریل سال 1988 در ترور «خلیل الوزیر» (ابوجهاد همسر خواهر یاسرعرفات) را چنین حکایت می کند: پس از اطمینان از نقش فرماندهی ابوجهاد در شعله ور کردن آتش انتفاضه فلسطین، رئیس موساد تصمیم گرفت که با همکاری شعبه اطلاعات نظامی، وی را ترور نماید، 3 ماه پیش از اجرای این عملیات از منزل ابوجهاد عکسبرداری شد تا شکل مهندسی آن به مکان نزدیکی در حیفا انتقال داده شود، بر این اساس یک خانه چوبی مشابه منزل ابوجهاد ساخته شدو عناصر موساد برای انجام این عملیات با استفاده از این خانه مشابه آموزش دیدند. موساد نام این عملیات را «شمشیر» نهاد.