توان هسته ای رژیم اسرائیل( 6)
|
||||
|
.. و کبالت 60 که برای بررسیهای ایدرولژیک و تجزیه عناصر ویژه اورانیم و توریم و ارزیابی میزان اشعه و خطرات آن و راههای کشف کردن آنها لازم است . اسرائیل همچنین بسیاری از ایزوتوپهایی اشعه زا را تولید و صادر کرده است .
در مورد کار برد انرژی هسته ای در تولید برق و شیرین کردن آب دریا ، اسرائیل طرحهایی آماده و تکنیک تئوریک ایجاد چنین ایستکاههایی را داراست . البته چنین ایستگاههایی فقط در ظرفیتهای 100- 500 مگاواتی صرفه اقتصادی دارند و در این ظرفیتها ، هزینه های بسیار گران است . و اسرائیل برای احداث آنها علاو ه بر سوخت فعال ، به کمکهای مالی وسیع امریکا نیازمند می باشد . صنعت تسلیحات هسته ای اسرئیل شرایطی را ایجاب می کند که مهم ترین آنها فراهم بودن سوخت هسته ای و دانش و مهارت فنی لازم در این زمینه است و مسائل دیگر از قیبیل طراحی سلاحها ، آزمایش و وسایل پرتاب آنها مسائل نسبتا دست دوم می باشد . بنا بر این هزینه اجرای چنین طرحی آن قدر بالا نیست که نتوان آن را در رژیم صهیونیستی که تاسیسات مناسب آن را از اوایل دهه 1950 فراهم کرده است به انجام رساند . برای دستیابی به سوخت هسته ای مورد نیاز در ساخت بمب باید اورانیوم فعال شده را با نسبت بالایی فراهم کرد ،یعنی نسبت اورانیوم 235 و پلوتونیم 239 نباید از 90% کمتر باشد . برای ساختن یک بمب هسته ای از نوعی که بر روی هیروشیما و سپس ناکازاکی پرتاب شد حدود 10-5 کیلوگرم از چنین سوختی لازم می باشد . تولید اورانیوم فعال با روش سنتی و در کمیتهای بزرگ بسیار دشوار است . چه از لحاظ فنی و چه از نظر هزینه های بسیار بالای آن و بی شک از توانایی اسرائیل بیرون است . ولی گفته می شود که حدود 100 کیلو گرم از این ماده به نحوی از کارخانه تولید سوخت هسته ای در شهر "آپولو" در ایالت "پنسیلوانیا" با کمک "زالمان پیرو" که مدیر آن کارخانه بوده به اسرائیل انتقال یافته است . این مطلب را روزنامه ها و مجلات و خبرگزاریهای تخصصی امریکا در سالهای 85-1977 فاش کردند . احتمالا دو دانشمند اسرائیلی به نامهای "اشعیا نیبزال" ( فیزیکدانی که در وزارت دفاع اسرائیل کار می کند) و "مناحیم لوین" روشی را برای به دستآوردن اورانیوم 235 از اورانیوم طبیعی با استفاده از لیزر کشف کرده و آن را در سال 1972 به ثبت رساندند . بعضی از گزارشها حاکی است چنانچه اسرائیل از این روش در عمل استفاده کند می تواند مقادیر متنابهی از اورانیوم 235 را به دست آورد . در مورد پلوتونیوم 239 که در ساخت بمب هسته ای به کار برده می شود تقریبا آن طور که بر آورد شده ،رآکتور دیمونا سالانه مقادیر زیادی از آن را تولید می کند که برای ساختن حداقل یک بمب با قدرت تخریب 20 هزار تن مواد منفجره (تی - ان - تی) کافی است . ولی این راکتور نیازمند مقدار نسبتا زیادی از سوخت اورانیوم طبیعی می باشد ، که ظاهرا اسرائیل آن را از مواد خام فسفات در نقب و نیز آفریقای جنوبی به دست می آورد . در دهه های 1950 و 1960 نیز فرانسه آن را برای رژیم صهیونیستی تامین می کرد . اسرائیل همچنین پس از آنکه عوامل جاسوسی اش (موساد) در سال 1967 بر یک کشتی به نام "شیر زبورگ" استیلا یافتند مقادیری از آن را به دست آورد . این کشتی که حدود 200 کلیو گرم اورانیوم را حمل می کرد از بندر "انتورب" بلژیک خارج گردید ، ولی توسط عوامل اسرائیل ربوده شد و به بندری در فلسطین اشغالی انتقال یافت . شرط دیگر برای صنعت تسلیحات هسته ای ، دانش و مهارت فنی و پیشرفت در علوم طبیعی است که در اسرائیل فراهم می باشد. یکی از موانع بزرگ صنعت تسلیحات هسته ای چیزی که به آن دوره سوخت هسته ای می گویند و شامل جداسازی پلوتونیم 239 از سایر پس مانده های واکنشهای شکست هسته است. ظاهرا اسرائیل این مشکل را به تنهایی یا باهمکاری فرانسه حل کرده است . از همه اینها می توان نتیجه گرفت که اسرائیل از نظر نظامی یک کشور هسته ای به شمار می رود . فراهم بودن مقادیر کافی از مواد انرژی زا از آنگونه که در رآکتور دیمونا تولید می شود و همچنین وجود یک پایگاه عملی مانند آن که در تختیون و انستیتوی علوم وایزمن دیده می شده ، اسرائیل را علی رغم نظر بیشتر کارشناسان در این زمینه ، به ساختن سلاحهای هسته ای قادر ساخته است . شایسته است در اینجا اشاره شود که اسرائیل فعالیتهای هسته ای نظامی خود را به طور بسیار محرمانه انجام می دهد. این مطلب در حالی که لازم به نظر می رسد قابل درک نیز هست . رژیم اسرائیل تا کنون "پیمان منع گسترش سلاحهای هسته ای" را که بر اساس آن ، کشور های امضا کننده تعهد می کنند به تولید گسترش تسلیحات هسته ای اقدام نکنند و تاسیسات هسته ای خود را که برای مقاصد صلح آمیز اختصاص دارد زیر نظر آژانس بین المللی نیروی هسته ای قرار دهند ، و در مقابل از تهدیدهای هسته ای مصون باشند و در زمینه های صلح آمیز نیروی هسته ای یاری و کمک دریافت کنند ، امضا نکرده است. موضع گیری اعلام شده دائمی اسرائیل آنست که در حال حاضر تسلیحات هسته ای ندارد ، مهارتهای هسته ای خود را تنها در مقاصد صلح آمیز به کار می برد ، و همچنین اولین کشوری نخواهد بود که سلاح هسته ای را به خارمیانه وارد خواهد کرد. البته در سال 1974 افرایم کتسیر رئیس وقت رژیم اسرائیل اعلام کرد که اسرائیل توانایی و امکانات هسته ای در اختیار دارد . سالها پیش نیز مردخای وانانو دانشمند هسته ای اسرائیل در انستیتو دیمونا (نقب) وجود بمب اتمی در اسرائیل را افشا کرده بود . علاوه بر آن همکاری ها ی بسیار نزدیکی میان رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی و اسرائیل در این زمینه وجود داشته است . ساز مانهای جاسوسی امریکا طی خبری افشا کردند که در تابستان 1979 انفجار هسته ای ناشناخته ای در جنوب اقیانوس هند روی داده و رژیم آفریقای جنوبی در آن نقش داشته است . همه اینها بر این نکته دلالت دارد که اسرائیل سلاح هسته ای در اختیار دارد و قادر به تولید آن می باشد. مهمترین دلیل ، گرایش روزنامه هاآرتص در 8 اکتبر 1999 (16/7/1378 ) می باشد که اعلام کرد ""طبق سند محرمانه دپارتمان انرژی امریکا ، اسرائیل بعد از پنج قدرت هسته ای جهان (روسیه ، امریکا، انگلیس ، فرانسه و چین) با داشتن 300 الی 500 کیلوگرم پلوتونیوم قابل استفاده در سلاح های هسته ای ، ششمین قدرت هسته ای جهان است "". بدین ترتیب اسرائیل دست کم می تواند 250 جنگ افزار هسته ای تولید کند . افزون بر این گزارش ، شیمون پرز وزیر وقت امور خارجه رژیم صهیونیستی در نوامبر سال 2001 در یک برنامه مستند تلویزیونی تحت عنوان "بمب پنهان " اسراری در مورد چگونگی تجهیز اسرائیل به انرژی هسته ای تواسط فرانسه را فاش کرد . وی در آن برنامه که از شبکه دو تلویزیون اسرائیل پخش می شد تصریح کرد فرانسه نه تنها ما را به رآکتورهای اتمی بلکه به اورانیوم نیز تجهیز کرده است . پرز در آن زمان مدیر کل امور برنامه های اتمی در وزارت جنگ اسرائیل بود و روابط عمیق و حسنه ای با مقامات سیاسی و نظامی فرانسه داشت . در فیلم مستند مذکور که در نوع خود برای اولین بار در اسرائیل پخش شد آشکار شد که اسرائیل در آن زمان خواستار تجهیز به هواپیمای میراژ با توان حمل بمب های هسته ای بوده است . بر اساس گمانه زنی ها کارشناسان نظامی ، بمب های رژیم صهیونیستی از پلوتونیوم ساخته شده است و ساختار انفجاری آن داخلی است . علاوه بر آن بمبهای دیگری نیز از اورانیوم " سرقت شده" ساخته است . آنها تصریح می کنند که رژیم صهیونیستی در تعیین قطعی زراد خانه هسته ای دچار مشکل است زیرا گزارش حجم این زراد خانه را 500 کلاهک هسته ای و در گزارشی دیگر این رقم 31 بمب پلوتونیوی و 10 بمب اورانیومی که 10 تای آخر به وسیله اورانیوم به سرقت رفته ساخته شده است . البته کارشناسان نتیجه گیری کرده اند که بمب های هسته ای رژیم صهیونیستی از حملات کشورهای اسلامی در امان باشد اندیشه توازن وحشت به قوت خود باقی است ، اما نظر به اینکه بمب های هسته ای رژیم صهیونیستی در وحله اول برای قرار گرفتن بر روی موشک یا پرتاب از هواپیما ساخته نشده است توان هسته ای این رژیم همواره در معرض خطر حملات غافلگیر کننده کشورهای اسلامی با سلاحهای هسته ای یا سنتی قرار دارد . زیرا از یک سو حمل بمب های هسته ای با هواپیما کار آسانی نیست و از سوی دیگر مسافت بین فرودگاههای رژیم صهیونیستی و کشورهای اسلامی بسیار کوتاه است . هم اکنون جنگنده های سوری و اردنی قادرند ظرف مدت 10 دقیقه خود را به فراز پایگاههای هوایی رژیم صهیونیستی برسانند ، فریب رادار وگذر نامحسوس نیز بارها توسط خلبانان جنگی صورت گرفته است و رژیم صهیونیستی نیز خود این اقدامات را طی حمله به مراکز هسته ای عراق انجام داده است ، پس دشمنان اسرائیل می توانند رژیم صهیونیستی را از وقت کافی جهت هشدار سریع محروم نموده و بمب افکنهای هسته اش را پیش از آن که بتوانند به هوا برخیزند منهدم کنند. مآخذ: - ربابعه ، نمازی اسماعیل : استراتژی اسرائیل ، محمد رضا فاطمی : نشر سفیر 1368 - موسسه الارض ویژه مطالعات فلسطینی،استراتژی صهیونیستی - خبرگزاری وفا ، انرژی هسته ای اسرائیل ، بولتن های خبری شماره 1159.1420.1419.1417 - الموسوعه الفلسطینه : الطاقه النوویه الاسرائیلیه .جلد سوم.1984 - دانشنامه فلسطین : مجید صفاتاج .جلد دوم |
||||