مواضع صهیونیستها در قبال انرژی هسته ای اسرائیل (4)
|
||||
|
بن گورین در 21 دسامبر 1960 در بیانیه ای رسمی خطاب به کنیست اعتراف کرد که یک رآکتور هسته ای با کمک فرانسه برای "مقاصد علمی" در دست احداث است . سپس محافل صهیونیستی تلاش کردند با تناقض گویی و اظهارات مبهم اما بدون تهدیدهای مستقیم ، تئوری "بازدارندگی از طریق شک" را به اجرا در آورند .
ایکال آلون می گوید : « ما در جهانی زندگی می کنیم به نام "خود آن را بساز " و ادامه حیات کشور ما به توان ویژه ما در جهت دفاع از خود و بدون دریافت کمک ، بستگی دارد. » ابا ابان وزیر خارجه اسبق رژیم اسرائیل نیز پیش از جنگ ژوئن سال 1967 اظهار داشت : « به ایجاد مناطق غیر هسته ای اقدام نخواهیم کرد ، زیرا کشورهای عربی درباره هیچ چیز مذاکره نمی کنند .» لیوی اشکول هم در نطقی گفت: « اسرائیل حاضر به امضای عهدنامه عدم گسترش سلاحهای هسته ای نیست ، زیرا خطر شوروی و اعراب ، سلامت اسرائیل را تهدید می کنند». دکتر دیوید بیرگمن رئیس وقت کمیته انرژی گفته است : « توسعه انرژی هسته ای برای مقاصد مسالمت آمیز به انتخاب هسته ای منجر می شود ، چرا که دو انرژی هسته ای برای اسرائیل وجود ندارد ». شیمون پرز رئیس وقت حزب کار و از طرفداران سر سخت برنامه هسته ای اسرائیل نیز در جلسه سال 1966 کنیست گفت: « هیچ دلیلی نمی بینیم که کشور اسرائیل از پشت این تریبون به جمال عبدالناصر (رئیس جمهور وقت دولت مصر ) اطمینان بدهد و به او اجازه دهد که بداند ما چه کار خواهیم کرد و دست به چه کار نخواهیم زد . من می دانم که اعراب نسبت به مقاصد هسته ای ما دچار شک و تردید هستند و میدانم که شک ، یک نیروی بازدارنده است ، بنا بر این چرا باید این شک و تردیدها را کاهش دهیم. » به همین لحاظ رژیم صهیونیستی در جنگ ژوئن 1967 به شدت برنامه دستیابی به سلاحهای هسته ای را دنبال کرد . اما پس از جنگ ، عدم تمایل رژیم صهیونیستی در اشاره به استفاده از سلاحهای هسته ای علیه اعراب ،همراه با ادامه مخالفت با نظارت بین المللی بر رآکتور های هسته ای و خودداری از امضای پیمان عدم گسترش سلاحهای هسته ای مشهود بود . اما در جنگ اکتبر 1973 مساله استفاده از بمب هسته ای را مورد بررسی قرار داد . پیامدهای جنگ اکتبر 1973 از جمله فروپاشیده شدن ادعای اسرائیل پیرامون برخوردار بودن از "برتری کیفی" و توان ارتش اسرائیل در مورد "دفع" کل کشورهای عربی باعث شد که اظهارات رسمی و انتشار گزارشهای متعدد پیرامون انرژی هسته ای اسرائیل از سر گرفته شود . افرایم کتسیر رئیس سابق رژیم صهیونیستی در تاریخ 2/12/1974 به خبرنگاران گفت: « اسرائیل قادر به تولید سلاح های هسته ای است » و افزود « اگر به آن هم نیاز پیدا کردیم اجرایش خواهیم کرد ». و نیز در جایی دیگر در پاسخ خبرنگاری که پیرامون نگرانی محافل بین المللی از وجود سلاح هسته ای در اسرائیل از وی سوال کرده بود ،گفت: « این که جهان نگران شود ... هیچ تاثیری روی ما ندارد ». دکتر ا.د.د. رئیس کمیته انرژی هسته ای اسرائیل نیز در تاریخ 11 آوریل 1974 در مصاحبه ای با روزنامه داوار که از شکاف رو به رشد تکنولوژیک و علمی بین اسرائیل و کشورهای عربی سخن می گفت ، اظهار اشت : « اعراب در زمینه علمی و تکنولوژیک 100 سال ار اسرئیل عقب هستند ». پیش از آن نیز در مصاحبه باروزنامه داوار ، بر این گفته تاکید کرده بود که : « بقای اسرائیل به طور جدی از شکاف تکنولوژیک بین این رژیم و همسایگان آن ناشی می شود . برای آنکه بتوانیم حیات خویش را در آینده تضمین کنیم ، نباید اجازه دهیم که این شکاف ذره ای کاهش یابد » . گلدامایر در جریان ملاقات با هلموت اشمیت صدر اعظم وقت آلمان غربی به سال 1975 در لندن اعلام کرد : « اطلاع داشته باشید که دفعه آینده وقتی با خطر انهدام مواجه باشیم ، در این امر درنگ نخواهیم کرد .» این گفته اشاره ای بود به گزارشهای مطبوعاتی درباره این که ماهواره های شوروی( سابق ) کشف کرده اند که "اسرائیل" روز 18/10/1973 برای مقابله با حمله سوریه به بلندیهای جولان ، بمبهای هسته ای خود را تجهیز کرد . موشه دایان وزیر جنگ سابق رژیم صهیونیستی نیز خطاب به اعضای اتاق بازرگانی اسرائیل و امریکا گفت: « سرائیل باید یک انتخاب هسته ای را برای خود تامین کرده و موشکهای دوربرد زمین به زمین تولید کند » و افزود : « هم اکنون امکان تولید بمب هسته ای را داریم . کشور کوچکی هستیم ، و امریکا دیگر ژاندارم جهان نیست و ما باید بتوانیم از خودمان دفاع کنیم .» در تاریخ 11/ 4/ 1976 نیز از قول وی در روزنامه صهیونیستی "یدیعوت آحارنوت" آمده است: « اسرائیل باید به سلاح هسته ای دست یابد تا اعراب بدانند در صورتی که موجودیت کشور در معرض خطر قرار گیرد ، ما می توانیم آنها را منهدم کنیم». خبرگزاری وفا در 23/10/1983 گزارش داد : خبرنگار نظامی روزنامه "هاآرتص" می نویسد در یکی از کتابهایی که در سلسله کتابهای خط سرخ (کاف ا دوم ) از سوی مستعمره نشینهای متحد و مرکز آموزشهای استراتژیک دانشگاه تل آویو (یفیه) به قلم دکتر " شای فلدمان " در کتاب خود به نام (جنگ افزار هسته ای کوبنده برای اسرائیل ) نوشته است : « از لحظه ای که اسرائیل به طور آشکار سیاست کوبنده هسته ای را پیش گیرد می تواند از تهدید اسرائیل توسط کشورهای عربی را بر آن خواهد داشت تا خود نیز به داستگاههای بازدارنده هسته ای دست یابند » . مولف کتاب فرق میان بازدارندگی آشکار هسته ای و روشی که وی آن را "بمب پنهان زیر زمین" می نامد تشریح کرده و نتیجه می گیرد که :« بهتر است سیاست روش پاسخ آشکار در پیش گرفته شود .» مولف تاکید می کند : « گذر به سیاست کوبنده هسته ای آشکار باید در یک شرایط سیاسی اجرا شود که بر روش انعطاف پذیر ساخت » همچنین توصیه می کند تا تا از هر گونه امکانی که منجر به تهدید هسته ای علیه اتحاد شوروی گردد در این محدوده دوری شود زیرا برای رسیدن به پیشرفت این چنین جنگ افروزی ، به توان و انرژی فراوان نیاز می باشد . |
||||