جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳ 
qodsna.ir qodsna.ir

اهمیت ویژه ی قدس(4)آنان در مدینه کارگاه هاى شراب سازى ، مراکز فحشا و چراگاه هاى خوک تاءسیس...

پیشنهاد می شود در صورت عدم مطالعه ی قسمت های اول ، دوم و سوم ؛ حتما مطالعه فرمائید . ارتباط این بحث با مباحث قبلی احساس می شود .

یهود در عصر حضرت موسی (ع) :

موسی (ع) یهودیان را از ستم و بردگى نجات داد و  آن گونه که از آیات سوره مائده (۲۰ و ۲۱ و ۲۲) بر مى آید پس از آنکه بنى اسرائیل از چنگال فرعونیان نجات یافتند، خداوند به آنها فرمان داد که به سوى سرزمین مقدس فلسطین حرکت کنند و در آن وارد شوند، اما بنى اسرائیل زیر بار این فرمان نرفتند و گفتند: تا ستمکاران (قوم عمالقه ) از آنجا بیرون نروند ما وارد این سرزمین نخواهیم شد، به این هم اکتفا نکردند، بلکه به موسى گفتند: تو و خدایت به جنگ آنها بروید پس از آنکه پیروز شدید ما وارد خواهیم شد!

موسى از این سخن سخت ناراحت شده و به پیشگاه خداوند شکایت کرد . سرانجام چنین مقرر شد که بنى اسرائیل مدت چهل سال در بیابان (صحراى سینا) سرگردان بمانند.گروهى از آنها از کار خود سخت پشیمان شدند و به درگاه خدا روى آوردند . خدا بار دیگر بنى اسرائیل را مشمول نعمتهاى خود قرار داد . در همین برهه از زمان بود که هارون از دنیا رفت و آن گاه موسى برادر او نیز چشم از این جهان فرو بست و پسر خواهرش یوشع بن نون جانشین او شد.
یهود پس از حضرت موسی (ع) :

در حدود قرن سیزدهم پیش از میلاد، یوشع به همراه بنى اسرائیل به سرزمین فلسطین حمله آورد و آن جا را تصرف کرد و بیشتر اهالى این سرزمین را  نابود و بقیه را آواره ساخت درست همانند کارى که صهیونیست ها در سال ۱۹۴۸ در حق مردم فلسطین کردند.  ۱


پس از یوشع خداوند پیامبران زیادى از آنان مبعوث گردانید. در سال ۵۹۶ قبل از میلاد بختنصر پادشاه بابل به فلسطین حمله کرد و حکومت یهودیان را از بین برد و بسیارى را نیز به اسارت گرفت . یهودیان تا سال ۵۳۸ پیش از میلاد، تحت حکومت به بختنصر سر بردند تا این که پادشاه ایران بر او غلبه کرد و یهودیان نفس راحتى کشیدند. آنان همچنان در حدود دویست سال ، زیر سلطه ایرانیان قرار داشتند. پس از آن تحت حکومت جانشینان اسکندر بزرگ و آنگاه تحت سیطره رومى ها قرار گرفتند. در سال ۵۳۸ پیش از میلاد، یهود علیه رومیان قیام کردند، ولى رومیان بر یهودیان غلبه و شورش یهود را سرکوب کردند و سپس ایشان را از سرزمین فلسطین بیرون راندند. در نتیجه ، یهودیان در نقاط مختلف جهان ، – در شرق و غرب – آواره شدند؛ تعدادى در مصر، اندکى در لبنان و سوریه ، عده اى در عراق و مقدارى در حجاز زندگى مى کردند. یهودیان در دوران سلیمان که با ملکه یمن بلقیس ‍ ازدواج کرده بود با این کشور آشنا شدند و به منظور تجارت به آن جا عزیمت کردند.
یهود در عصر پیامبر اسلام :
هنگامى که پیامبر اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم ) از مکه به مدینه هجرت کرد، سه قبیله از یهودیان در مدینه زندگى مى کردند: بنى قینقاع ، بنى قریظه و بنى نضیر.
آنان در مدینه کارگاه هاى شراب سازى ، مراکز فحشا و چراگاه هاى خوک تاءسیس کرده بودند. همچنین ، آنها زرگرى طلا و نقره و اسلحه سازى را در انحصار خود گرفته و به رباخوارى مشغول بودند و در یک کلام ، نبض اقتصاد مدینه در دست آنان بود؛ درست مانند زمان ما که هر جا باشند نبض اقتصاد آن جا را در دست مى گیرند.

پس از استقرار رسول اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم ) در مدینه ، یهودیان منافع و امتیازات خود را به طور مستقیم در خطر دیدند؛ زیرا پس از آمدن پیامبر اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم ) جوانان مدینه به میکده ها و مراکز فساد آنها رفت و آمد نمى کردند و اهالى ، گوشت خوک نمى خوردند و این کار، بدین معنا بود که یهودیان تمام منابع در آمد و ثروت خود را از دست مى دادند.

از این رو، علیه پیامبر اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم ) دست به نیرنگ زدند و به همراه مشرکان بر ضد مسلمانان توطئه کردند، همچنان که امروز نیروهاى ارتجاعى براى حفظ منافع خود دست به توطئه مى زنند. گویى پیامبر اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم ) روزى که وارد مدینه شد و اوضاع آن جا را شناخت ، نیرنگ یهودیان را نیز پیش بینى و براى آن حساب باز کرد؛ اما خواست تا حجتى علیه آنان اقامه کند و آنها را با سخنان خودشان محکوم سازد. از این رو، در برخورد با آنان راه مدارا و مهربانى را در پیش گرفت از این رو عهدنامه اى میان آن حضرت و یهودیان امضا شد، با این مفاد که یهودیان در دین خود آزادى کامل داشته باشند، اموال ، عبادتگاه ها و جان آنها در امان باشد، مشروط بر این که دشمنان پیامبر را یارى ندهند و نیز اگر آنها در کنار پیامبر اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم ) در جنگ شرکت کنند، در غنایم جنگ سهیم خواهند بود. همچنین ، بر آنان است که با مسلمانان در دفاع از مدینه شرکت کنند تا وحدت ملى حفظ شود؛ زیرا شهر متعلق است به همگان و نه به گروهى خاص ؛ ولى یهودیان به زودى پیمان شکنى کردند.
پیمان ها و عهدنامه ها تا کى مى تواند در برابر به خطر افتادن منافع ثابت بماند؟ آیا معقول است که نیرنگ و دغل بارى و قانون لا ضرر و لا ضرار

لا ضرر و لا ضرار
یک جا جمع شود؟ چگونه گرگ مى تواند با گوسفند زندگى مسالمت آمیز داشته باشد! یادآورى نعمت ها، هشدارها و اندرزها وقتى که با منافع شخصى و معاملات تجارى برخورد داشته باشد، چه فایده اى در بر خواهد داشت !؟
در کتاب محمد رسول الحریه آمده است : پیامبر اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم ) به بازرگانان مسلمان دستور داد تا در مدینه بازار جدیدى احداث کنند. آنان این بازار را احداث کردند و به معامله در آن پرداختند. بازرگانان غیر محلى نیز به این بازار روى آوردند و آن را بر بازار یهودیها ترجیح دادند؛ زیرا مقررات حاکم در آن عادلانه تر بود و منافع فروشنده و خریدار را بیشتر تضمین مى کرد.

با توجه به نکات مذکور در این بخش و قسمت های قبلی ، به این نتیجه می رسیم که یهود در زمان حضرت موسی همچنان که در نقل قرآن نیز آمده است ، غرق در مادیات بوده و به شدت به دینا و و مصادیق آن ، عشق می ورزیده اند که ” قارون ” را که یکی از متمولین و ثروتمندان آن روز بوده است ؛ می توان به عنوان یکی از مصادیق آن ، نام برد . امروزه نیز یهودیان از این قاعده مستثنی نیستند و نبض اقتصاد بیمار جهان در دست آنهاست . اما آنچه باید قابل توجه قرار بگیرد اینست که یهود ، بر خلاف دستورات الهی ، به اقتصاد غیر دینی مشغول بوده و یکی از مصادیق این اقتصاد غیر دینی و نا مشروع ، دریافت ربا بوده است .

قرآن مجید به بهانه های مختلف به این قوم یادآوری می کند که در زمان فرعون که گرفتار به انواع سختیها بودند ، آنها را نجات داده و از انواع نعمت ها برخوردار نموده است .
در آیات ۴۷ و ۴۸ سوره ی بقره خداوند روى سخن را به بنى اسرائیل کرده و نعمتهاى خود را به آنها یادآور مى شود و مى گوید: اى بنى اسرائیل نعمتهائى را که به شما دادم بخاطر بیاورید .

نعمتهایی که دامنه ای گسترده داشت و خدا به بنی اسرائیل داده بود بر اساس آیات ۴۹ تا ۶۱ سوره ی بقره بدین شرح است :

۱ – هدایت توسط موسی
۲ – نجات از دست آل فرعون
۳- فرقنا بکم البحر
۴- اغرقنا آل فرعون
۵ – ثم عفونا عنکم
۶ – ثم بعثناکم من بعد موتکم
۷ – نزول من و سلوی
۸ – رزق طیب
۹ – نغفر لکم خطایاکم
۱۰- مشرب و رزق حلال
۱۱ – هرچه خواستند برایشان فراهم شد فَإِنَّ لَکُم مَّا سَأَلْتُمْ

با توجه به سوابق این قوم که طغیان در برابر دستور پیامبر الهی بود این سوال مطرح می شود که :

چرا خداوند بنی اسرائیل را بر جهانیان برتری داد ؟!

« شاید تصور شود که منظور از ” فضلتکم على العالمین”  این باشد که آنها را بر تمام جهانیان در تمام ادوار برترى بخشیده است .

ولى با توجه به سایر آیات قرآن روشن مى شود که مقصود برترى آنها نسبت به افراد محیط و عصر خودشان است زیرا در قرآن مى خوانیم کنتم خیر امة اخرجت للناس … شما مسلمانان بهترین امتى بودید که براى نفع انسانها آفریده شده اید (آل عمران آیه ۱۱۰).

در جاى دیگر درباره بنى اسرائیل مى خوانیم و اورثنا القوم الذین کانوا یستضعفون مشارق الارض و مغاربها

و اورثنا القوم الذین کانوا یستضعفون مشارق الارض و مغاربها
ما این مستضعفان را وارث مشرق و مغرب زمین کردیم (سوره اعراف آیه ۱۳۷) روشن است که بنى اسرائیل در آنزمان وارث تمام جهان نشدند پس مقصود این است که وارث شرق و غرب منطقه خودشان گشتند بنابر این فضیلت آنها بر جهانیان نیز برترى نسبت به افراد همان محیط است .»

خب ، خداوند بنی اسرائیل را برتری داد و با این لطف بر اساس آیه ۸۳ سوره بقره ، از آنها پیمان گرفت :
وَإِذْ أَخَذْنَا مِیثَاقَ بَنِی إِسْرَائِیلَ لاَ تَعْبُدُونَ إِلاَّ اللّهَ وَبِالْوَالِدَیْنِ إِحْسَانًا وَذِی الْقُرْبَى وَالْیَتَامَى وَالْمَسَاکِینِ وَقُولُواْ لِلنَّاسِ حُسْنًا وَأَقِیمُواْ الصَّلاَةَ وَآتُواْ الزَّکَاةَ ثُمَّ تَوَلَّیْتُمْ إِلاَّ قَلِیلًا مِّنکُمْ وَأَنتُم مِّعْرِضُونَ .
اما این قوم باز بر پیمانی که با خدا بستند نیز پایبند نبودند و پیمان شکنی کردند .

نمونه هایی از این پیمان شکنی ها که در آیات قرآن به ان اشاره شده است بدین شرح می باشد :

۱ – آیه ۶۱ بقره ، تکفیر آیات و نشانه های الهی: بائوا بغضب من الله – یکفرون بآیات الله

۲ – آیه ۶۱ بقره ، کشتن انبیاء  : یقتلون النبیین بغیر الحق

۳ – آیه ۶۵ بقره ، تخلف در روز شنبه : اعْتَدَواْ مِنکُمْ فِی السَّبْتِ

۴ – آیات ۶۷ الی ۷۲ : ایرادهای معروفشان در کشتن بقره : قَالُواْ ادْعُ لَنَا …

۵ – آیه ۷۲ بقره ، کشتن افراد بیگناه : وَإِذْ قَتَلْتُمْ نَفْسًا فَادَّارَأْتُمْ فِیهَا

۶ – آیه ۷۴ بقره ، سنگدلی : قَسَتْ قُلُوبُکُم

۷ – آیه ۷۵ بقره ، تحریف کتاب خدا با هوای نفس : یُحَرِّفُونَهُ مِن بَعْدِ مَا عَقَلُوهُ

۸ – آیه ۷۶ بقره ، ممانعت از انتشار علم : قَالُواْ أَتُحَدِّثُونَهُم بِمَا فَتَحَ اللّهُ عَلَیْکُمْ لِیُحَآجُّوکُم ؟

۹ – آیه ۷۹ بقره ، تحریف کتاب خدا برای منافع مادی و کاسبی :

یَکْتُبُونَ الْکِتَابَ بِأَیْدِیهِمْ ثُمَّ یَقُولُونَ هَذَا مِنْ عِندِ اللّهِ لِیَشْتَرُواْ بِهِ ثَمَنًا قَلِیلًا

و ….

توجه می فرمایید که خداوند با آنها چه برخوردی د اشته است اما این قوم در زمان موسی (ع) چه تخلفاتی داشته و چطور ناسپاسی گرده اند .

ادامه دارد

1 : دو نمونه از این جنایت را یادآور مى شوم : اول آن که صهیونیست ها بیست زن باردار فلسطینى را در روستاى دیر یاسین گرد آورده و شکم هاى آنان را با سر نیزه پاره کردند. دوم این که اهالى روستاى زیتونه را در مسجد گرد آوردند و سپس مسجد را با دینامیت منفجر و بر سر آنها خراب نموند.

نویسنده: حسین مداحی


| شناسه مطلب: 153194







فیلم

خبرگزاری بین المللی قدس


خبرگزاری بین المللی قدس

2017 Qods News Agency. All Rights Reserved

نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است.